ogranicznik otwarcia stosowany jest przeważnie w skrzydłach balkonowych i jest okuciem, które można zainstalować po montażu okien. Hamulec zabezpiecza skrzydło przed uderzeniem o wnękę okienną przy przeciągu, czy silnym wietrze. Zamontowany utrzymuje otwarte skrzydło w żądanej pozycji i ogranicza otwarcie go do kąta 90°.
Zatrzask balkonowy
przeznaczony jest do ich zamykania z zewnątrz, bez ryglowania okucia, dzięki czemu zapewnia swobodę przemieszczania się między wnętrzem a strefą zewnętrzną. Dzięki specjalnej konstrukcji produkt eliminuje problem uciążliwych przeciągów. Zatrzask umożliwia podniesienie nie tylko komfortu, ale także bezpieczeństwa. Kontrola nad otwieraniem i zamykaniem drzwi balkonowych oraz tarasowych eliminuje ryzyko przypadkowego wydostania się na zewnątrz małego dziecka czy zwierzęcia. Zatrzask trzyma odpowiednio mocno, by uniemożliwić wyjście bez nadzoru.
Ogranicznik otwarcia – grzebień
montowany niezależnie od użytego systemu okuć pozwala w zależności od potrzeb ograniczyć uchylanie się skrzydła. Funkcja ta szczególnie przydatna jest w pomieszczeniach narażonych na zawilgocenie, gdzie potrzeba częstej wentylacji jest istotna. Skrzydło uchylone i zablokowane na dowolnym stopniu jest także zabezpieczone przed samoczynnym zatrzaśnięciem.
Klamki z kluczykiem
Zamykane na kluczyk klamki okienne służą przede wszystkim zabezpieczaniu dzieci, a przy niektórych metodach włamań również jako okienne zabezpieczenie antywłamaniowe.
Nawiewniki okienne
są elementem uzupełniającym wentylacji w pomieszczeniu. Montowane w górnej części okna dostarczają do pomieszczeń świeże powietrze.
Głównym skutkiem złej wentylacji to znaczne pogorszenie jakości powietrza w pomieszczeniach, wzrost wilgoci, rozwój pleśni i grzyba, co wpływa na złe samopoczucie, a także zagraża naszemu zdrowiu. W przypadku złej wentylacji następuje kondensacja pary wodnej – szyby są zaparowane. Aby temu zapobiec należy zamontować nawiewniki. Według obowiązujących norm nawiewnik powinien być zamontowany w każdym pomieszczeniu z oknem zewnętrznym.
– nawiewniki ręczne –
są obsługiwane przez użytkownika, który za pomocą specjalnej przesłony zmienia wielkość otworu doprowadzającego powietrze. Ilość powietrza przedostającego się do pomieszczenia zależy więc od położenia przepustnicy oraz od różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz. Jest to najtańsze rozwiązanie dające jednocześnie użytkownikowi możliwość swobodnego otwarcia i zamknięcia w zależności od potrzeb.
– nawiewnik ciśnieniowy –
jest samoregulujący, wielkość przepływu zależy od różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Wraz ze wzrostem różnicy ciśnienia zwiększa się napływ powietrza. Gdy różnica ciśnienia nadal rośnie, na przykład na skutek podmuchów wiatru, przepustnica w nawiewniku przymyka się, zapobiegając nadmiernemu napływowi powietrza. Jednocześnie użytkownik ma możliwość ręcznego przymknięcia przepustnicy, aby zmniejszyć przepływ do minimum.
– nawiewnik higrosterowany –
działa automatycznie, w sposób uzależniony od wilgotności powietrza wewnątrz pomieszczenia. Są wyposażone w czujnik z taśmy poliamidowej, który otwiera przesłonę nawiewnika i zwiększa strumień powietrza dopływającego do pomieszczenia, gdy wilgotność wzrasta, oraz przymyka ją, gdy wilgotność spada poniżej określonego poziomu. Wielkość szczeliny zmienia się proporcjonalnie do zmiany wilgotności względnej w przedziale od 35 do 70%. Poniżej 35% wilgotności względnej szczelina w nawiewniku jest minimalna, powyżej 70% nawiewnik jest maksymalnie otwarty. Dzięki nawiewnikom sterowanym poziomem wilgotności intensywność wymiany powietrza zwiększa się w pomieszczeniach, w których powstaje najwięcej wilgoci, na przykład nocą w sypialniach.